Gittiğim sabah televizyon programlarından birisinde, aynı zamanda çocukluk arkadaşım olan sağlıklı yaşam programının doktor sunucusu, yüzümdeki yaşlanma işaretlerine dikkatimi çekti. Kırışıklıklar, şişkinlikler, kolagen doku kayıpları vs… Arkadaşına kıyamayan bir arkadaşın refleksi ile “hemen düzeltebiliriz, bir hap, şuraya oraya dokunuşlar. On…
karneler… çocukların notlarını beğenmediğim her seferinde kendi ortaokul karnelerimden elimde kalan bir iki tanesini çıkartıp bakmayı alışkanlık edindim. kendimi iyi olarak hatırladığım derslerden “o kadar” iyi olmayan notlar almış olduğumu görmek bir anlamda rahatlatıcı, çocuklara yüklenmemi azaltıyor. ama düşündüğüm ya…
1960’ların sonunda kolej sınavları şimdiki anlamına erişmemişti. ama, eğitim konusunda hırslı sayılabilecek annebabamın bile kolej sınavlarına başvurmak aklına gelmiyordu. bırakın ders filan aldırtmayı. bir çok anne-baba da farklı değildi. izmir’de o zamanki adıyla İzmir Koleji (Bornova Maarif Koleji adıyla da…
konferans ve paneller için antalya’dan elazığ’a manisa’ya ve istanbul’da bir çok yere gitmek, konuşmalar için hazırlanmak yazma zamanından epeyce aldı.konuşmaların iyi yanı, daha doğrusu en iyi yanı, düşündüklerim ve söylediklerime bir karşılık almak. salonda söylenenler, çıkış koridorunda ayaküzeri konuşulanlar, sonradan…
facebook hesabında (yankiyazgan.com) yönetim sorunları çıkınca, kapattım gitti. kullanmayı öğrenene kadar:)twitter aç, facebook’da ol diyen genç dostlarımın bir de kurs vermeleri gerekiyor.açınca söylerim.
anlamsız, bencilce sebeplerden dolayı “mahkeme kararı ile” yayımı kesilen blogspot türkiye’deki hayatına dönünce, ben de buraya eklemelere başladım.arada facebook’a kişi olarak değil ama yankiyazgan.com “kurum”u olarak bir “fanpage” açtık. beslemesi zor bir alan oldu; ayrıntıları öğrenmek bir meseleymiş.okunurluk konusu ise…
popüler içerikte veya bilimsel toplantılardaki konuşma trafiği biraz hafiflemişken eksiklerimi tamamlarım diye düşünürken sonunda gelip beni buldu, “grip”. birkaç gündür sağdan soldan yoklamasını ciddiye almayıp, bütün bir cumartesiyi çalışmak yerine sokaklarda geçirmemin bedeli ağır oldu 🙂
ocak ayı keyifli konuşmalar, etkin dinleyici katılımı olan seminer ve konferanslar ile geçti. konuşmalar vesilesiyle girdiğim etkileşimler bana çok şey kazandırıyor.doktor olarak, neredeyse 28 yıldır, değişik sebeplerle ve yollardan bana, çalıştığım kurumlara gelmiş hastalarımın, ailelerinin gündelik sorunlarını, ciddi hastalıklarını ve…
son 2 hafta içinde konuşma ve toplantı trafiği yine hızlandı. bilimsel ya da meslek grupları ile buluşmalar her zaman öğretici, her zaman geliştirici.okul konuşmalarımın sayısı ise, 15 yıl kadar önce ilk konuk konuşmacılık deneyimim olarak gittiğim okul olan eyüboğlu’ndan bu…
bu da yeni kitabın kapağı. bugün yarın raflarda olmalı.